De oesofagus (of slokdarm) is een gespierde buis die achter in de keel begint en die onderaan met het bovenste deel van de maag samensmelt. De slokdarm bestaat in feite uit een gladde binnenbuis die met kwetsbare epitheelcellen is bekleed.
De binnenbuis wordt omgeven door lagen spierweefsel. Wanneer we slikken, reageert de slokdarmspier met een serie ritmische samentrekkingen – die peristaltische bewegingen worden genoemd – die bovenaan beginnen en die zich naar beneden tot aan de maag voortzetten.
Het doel is het voedsel naar de maag te bewegen. Voor mensen die van statistieken houden, het duurt voor een doorgeslikte hap voedsel ongeveer zes tot acht seconden om door de hele lengte van de slokdarm te reizen en in de maag aan te komen. Het voedsel beweegt zich voort met een gemiddelde snelheid van 2,5 cm per seconde.
De onderste slokdarmsluitspier (LES) is de klep die de overgang van de slokdarm naar de maag bewaakt. De LES moet ontspannen om voedsel van de slokdarm naar de maag te laten passeren. Hij doet dit vrij gemakkelijk wanneer voedsel het onderste deel van de slokdarm bereikt en hij gaat daarna snel weer dicht om te fungeren als barrière tegen de maaginhoud, die anders in de slokdarm zou teruglopen (reflux).
Deze barrièrefunctie is van groot belang, omdat het kwetsbare weefsel dat de binnenkant van de slokdarm bekleedt, in tegenstelling tot de maagwand, niet bestand is tegen de scherpe spijsverteringssappen, die in de maag aanwezig zijn.
Wanneer de LES in zijn normale ruststand verkeert, zonder slikken en met weinig tot geen voedsel in de maag, is zijn gemiddelde druk ongeveer 20 mm Hg (millimeters kwik). Dit betekent dat een tegendruk van 20 mm Hg gegeven moet worden om hem open te wrikken. De LES-druk daalt 1,5 tot 2,5 seconden nadat we slikken en blijft gedurende zes tot acht seconden laag.
Maagsamentrekkingen, die de druk in de maag laten toenemen, zorgen ervoor dat de LES sluit om de slokdarm tegen reflux te beschermen.
Het probleem bij branden maagzuur/reflux/GERD is bijna nooit een lage LES-druk in rust. Wetenschappers hebben ontdekt dat reflux meestal optreedt wanneer kleine lagedrukstoringen genaamd transsient lower esophageal sphincter relaxations (TLESR’s) ervoor zorgen dat de LES-druk kortstondig wegvalt. TLESR’s hebben niets met slikken te maken. Om redenen die de medische wetenschap nog niet helemaal duidelijk zijn, treden ze uit zichzelf op met tussenpozen die van persoon tot persoon en van uur tot uur bij dezelfde persoon verschillen. En omdat het optreden van reflux meestal gedurende TLESR’s plaatsvindt, hebben mensen die ze geregeld hebben ook een hoger risico op het ontwikkelen van oesofagitis of erger.